Ağız Tadı İçin, Bilgili İnsanlar ve Mutfaklar
Sağlıksız beslenmenin, hastalıklara yol açtığı biliniyor. Ancak hastalıklara, tek başına sağlıksız beslenmek sebep olmuyor. Yapılan yemeklerde kullanılan mutfak eşyaları da hastalıklarda büyük pay sahibi. Mutfakta sıklıkla kullanılan bir malzeme, bir anda milyonlarca zehirli kimyasal saçan tehlike yuvasına dönüşüyor. Sadece mutfak malzemeleri değil, yanlış bilgiler ve alışkanlıklar da aynı tehlikeyi içerisinde barındırıyor.
Ufacık Bir Çizikten Ne Mi Olur?
Genellikle her mutfakta bulunan yapışmaz bir tava düşünün. Üzerinde ufak bir çizik oluştu. Buraya dikkat edin! Çünkü o ufak çizik, yiyeceklerinize milyonlarca mikro plastiğin geçmesine sebep olabilir. Mutfak eşyalarının birçoğunda Perfloroalkil ve polifloroalkil maddeler kullanılır. Bu maddelerin diğer adı “sonsuz kimysallar”dır. Yapışmaya ve ısıya dayanıklı parçacıklardan oluşurlar. Bir kişi, bu kimyasallar ile kirlenmiş gıdaları yediği vakit, bu kimyasallar, idrar yoluyla çok yavaş ayrıldığı için vücutta uzun süre kalır. Kanser türlerinden bazıları, otizm ve kısırlık, bu kimyasallarla ilişkilendiriliyor. Hatta karaciğer kanserine yakalanma riskini 4,5 kat artırıyor. Geçtiğimiz yıllarda yapılan bir araştırma, bahsi geçen kimyasalların, Amerikalıların yüzde 99’unun kan dolaşımında tespit edilebilir seviyelerde olduğunu göstermiş.
Seramik Nasıl Kir Saçar?
Mutfaklarda, şık duruşundan sebep seramik ürünler tercih ediliyor. Ancak bu şıklığın parıltısı altında, gizli tehlikeler barınıyor. Yanlış seçilen bir seramik ürün, mutfağı tehlike yuvasına çeviriyor. Bu yüzden, alınan seramik ürünün, gıda güvenliğine uygun olması gerekiyor. Uygunluğa, kullanılan çamurun tipi, uygulanan pişirme programı, oksit ilavesi gibi durumlar etki ediyor.
Seramik malzemenin “gıdaya uygun” olması demek, yiyecek veya içecekle doğrudan temas eden yüzeylerin, suyun, meyve sularının veya yağların nüfuz edebileceği çatlaklar ya da pürüzler içermeyen, hasarsız ve camsı yüzeyler olması demektir. Bu sayılanların dışına çıkan seramikler, bakterinin çoğalması için davetiye çıkarır.
Kurşun ve kadmiyum içeren seramikler, çabuk zarar görüp kimyasalların gıdalara geçişini hızlandırıyor. Su geçirgen özelliği olan seramikler uzun müddet kullanıldıklarında, su emmesinden kaynaklanan sır çatlakları oluşuyor. Pişirim sıcaklığının düşük olmasından dolayı, darbeyle de bu çatlaklar oluşabiliyor. Çatladıktan sonra, ağır metaller, yemekle birlikte vücuda giriyor.
Acıya Dönen Tatlı
ABD’de yapılan bir ankette, unu, hamur işlerinde kullananların yüzde 66’sı, çiğ hamuru yediklerini söyledi. Bu, tehlikenin farkında olmayan çok fazla insan olduğunu gösteriyor. Şöyle ki; çayın yanına hazırlanacak olan kekin hamurundan bir parmak alıp tadına bakmak lezzetli görünebilir. çok seviyor olabilirsiniz. Peki, oldukça masum görünen bu alışkanlık, ne kadar tehlikeli?
İnsanların çoğu, unun potansiyel olarak zararlı bir gıda olabileceğini aklına dahi getirmez. ‘Çiğ hamur yemeyin’ ikazlarının, yumurtadan kaynaklandığını zannederler. Ancak buradaki asıl tehlike, unun ta kendisidir. Çünkü un, tahıllardan elde edilir. Tahıllar, toprak, su ve hayvansal atıklarda bulunan bakterilerle temas eder. Öğütüp un haline getirme veya unu ağartılma gibi işlemler, zararlı bakterileri ortadan kaldırmaya yetmez. Canlı kalan bakteriler, un ile beraber mutfağa girer. Çiğ un yiyerek de vücuda geçer. E.coli, Salmonella, Listeria ve gıda zehirlenmesine neden olabilen mikroorganizmalar, yiyerek vücuda alınmış olur. Bunun sonucunda bulantı, kusma, ishal, karın ağrısı ve hatta yüksek ateş ile seyreden rahatsızlıklar görülür. Özellikle Salmonella tipi bakteriler, her yıl 94 milyondan fazla insanı etkiliyor. Bu bakteriler vücuda girdiklerinde, sistemik bir enfeksiyon hastalığı olan tifo-paratifo ve ince bağırsakları etkileyen gastroenterit rahatsızlıklarına sebebiyet veriyorlar. Çocuklarda, altta yatan kanser hastalığı, organ nakli, bağışık sistemi baskılayan diğer hastalıkları olan ya da tedavi alanlarda bu hastalığın sonuçları daha sert ve ciddi oluyor.
